Nga Argen CIBAKU
BUZ’QESHJA JOTE
Pasuria kish zbythë të tjera ndenjëse,
Varfëria e pagojë e fajtore,
fati skish qenë dhe aq zotri sipas rastit dhe i skëterrtë
madje,as koha s’kish pritë,në udhëtim të vet!
Prapëseprapë,
ne mbetemi thjesht Sizifë!
-që do të luftojme me frymën e fjalës
apo thjesht me një ves të hershëm: një qeshje
si të luftosh nanoteknologjinë me thikë guri të mprehtë.
Por as snobizmi i jetës,
s’e përlyen dot buz’qeshjen tënde!
As cungala padrejtësie se ç’formëzuan
buz’qeshjen tënde cullake,
të vetmen lodër atavike
marrë peng femijërie.
Ti mbetesh statujë qeshë-ndritë,
si fener trotuari që mezi ngopet n’elektrone
që s’nguron m’e pyt’:
-kush është në prag gijotine?
AGU I NJI DITE T’RE
I vura tërkuzë diellit dhe e hodha pas malit,
E prita rojtar natën me perçe të zezë,
Kuvend bashkë me orën zile-kali
Kohën s’e vrava krejt fillikat.
Ora ngadalë kish prekë n’5,
Dielli çjerrë kish qiellin,
Kish heqë perçe-zezë.
Kishte zgurdulluar
Sytë pa përtese ,
Nata ish bërë
Ag’ e vese,
Ish bërë
Diell
Nga Flamur DARDESHI
Ti fle
Ti fle atje ku edhe qielli fjetur ka
Ne sendiljen ngjitur,mbi timin krah
Ti fle dhe ëndërron kush e di ç’ish
E ëndrrat e tua mbi krah rëndojn dyfish
Por un’ dot s’përgjumem, nuk mundem dot
Ëndrrat e tua duhet ti ruaj,ti ruaj me kokë
Ngadal e përhumbur ti shflihesh lehtësisht
Mua ëndrrat e tua më ngrijnë ndër gisht
Dhe nga ajo ngrirje mpin,
Të lumturin krah
Por nga kjo mpirje ti mos u shqetëso
Ti përgjumu e dashur,ëndërro
Dhe krejt sikur te mpihem ti mos u trishto
Më i lumtur jam e dashur kur mbi mua ëndërro
E nëse pas gjumit të ngrirë më gjen
Ti mos u frikëso,mua menjëher gjaku më zjen
Nga zjarri yt do shkrihem sërish
Flak,zjarr e llav do nxjerr ndër gisht.