Lura, parajsa jonë e humbur

Foto nga Zaim Elezi (Zaya)

Teksa hedhim këto radhë për Lurën, ndërmend na vjen vizita e Kryeministrit Rama atje, qershorin e kaluar, ku premtoi se do ta bënte rrugën, aq më tepër që Lura është përfshirë në projektin e 100 fshatrave. Nuk prisnim, natyrisht, që rruga të bëhej në 13 muaj, por të paktën projekti të ishte shpallur e mbase të ishin hedhur kazmat e para, pasi kreu i qeverisë nuk besojmë se ka folur për “pesëvjeçarin” tjetër.…

Lexo më shumë

Fillimi i punës në Ekspeditën Gjeologjike Peshkopi

Para përfundimit të zborit ushtarak dolën emërimet për në punë të gjithë studentëve që mbaruam në vitin 1968. Mua më emëruan Inxhinier gjeolog në Ndërmarjen Gjeologjike të Bulqizës. Pasi bëra 10 ditë pushim pas zborit më 10 shkurt 1969 u paraqita për të filluar punën. Në atë periudhë, drejtor i Ndërmarjes ishte Ferit Alla nga Bulqiza dhe kryegjeolog Sefedin Qorlaze nga Kërçishti i Maqellarës.…

Lexo më shumë

Ramazan Melani i Pejkës

Të parët e tij zbritën nga fshati i Melanit në Pejkë, duke marrë me vete emrin e fshatit, për ta përdorur si mbiemër të fisit. Blenë toka në vendbanimin e ri, zhvilluan bujqësinë e blegtorinë, por ishin dhe të zgjuar e inteligjentë. Shumë prej tyre kanë mbaruar shkollimet e larta e punojnë në profesione e vende të ndryshme.
Ne po flasim për njërin nga gjashtë djemtë e Sulejmanit, Ramazan Melanin, përfaqësues i vetëm i tyre në fshat.…

Lexo më shumë

Sa qetësi në Lisivalle…

Të rrugëtosh nga Peshkopia për në Lugjej mundet të kalosh nga Fushë Alia, por rruga nga Fushë Alie në Lugjej është rrugë e vështirë, e parregulluar, ndaj shpesh rrugëtohet në rrugën e asfaltuar për Sllovë. Dhe ne zgjodhëm këtë itinerar lëvizje për të ruajtur makinën e për t’i shtuar vetes disa kilometra rrugë në këmbë. Zbritëm në Kodrën e Kaushit, një vend me histori e luftë, pikërisht aty ku ende qëndron lapidari.…

Lexo më shumë

Fshati që s’bzan

Ka fëmijë që lindin rriten, martohen dhe bëhen me fëmijë, por nuk dëgjojnë a nuk shikojnë. Fatkeqësi njerëzore, e dhimbshme, fatëlume, gurrë vuajtjesh trishtuese. Kemi mundësinë tjetër që në tallazet e jetës ndodh që njëra shqisë ose tjetra dëmtohet pa rikthim. Të gjitha këto janë shtjellime të jetës që vuajtësi e bashkëvuajtësi i përcjellin me durim e marrëdhënie të barazpeshuara. Nuk habitemi aspak kur në çaste të caktuara, dëgjohen zëra çirrëse, të bërtitura, të shara etj.…

Lexo më shumë

Ariu i fshatit tim

Ishte mëngjes pranvere, ndihesh aroma e luleve e cicërima e amël e zogjve. Ndërsa përroi gurgullonte i shkumëzuar në shtratin zallor, mbuluar prej degëve të shelgjishteve të sapo gjethëzuara. Majmalet ende zbardhëronin nga bora, me dhëmbëzime sipas relieveve.
Shtëpitë të shpërndara në rrafshina, kodra e kodrina dukeshin si njollëza të bardha në mes gjelbërimeve. Të cilat çuditërisht pakësoheshin dita-ditës. Udhët e holla filluan të ngushtoheshin nga degët e bimësisë të harlisur.…

Lexo më shumë

Udha e mundimshme drejt lirisë

Ai tërhoqi karrigen e, pasi bëri të kërkëllejnë nga pesha e trupit të katër purtekat mbështetëse të saj, hodhi në tavolinë, si të hidhte kartën e fatit të tij, një zarf të fryrë.
– Lexoje në shtëpi, – tha me zë të vendosur. Bëj me të në daç roman, në daç komedi, në daç film me metrazh të gjatë. Është një copë nga jeta ime në emigracion.…

Lexo më shumë

Fis shekullor me kontribut për çështjen kombëtare

Libri i Sakip Camit “Fis i martirizuar”, me figura historike njerëzore të një fisi, me episode të shkëputura, me një vijë lidhëse të epokave fisnore të ndodhura në disa breza me radhë, më shtynë që të shkruaj disa mendime dhe të bëj vlerësime për këtë dukuri të re, të shtuar në kohën e demokracisë në çdo cep të Shqipërisë.
Historia luftarake atdhetare e Dibrës shtrihet thellë ndër shekuj.…

Lexo më shumë

Grindja për kufijtë ndërmjet Zogollit dhe Çidhnës

Se sa fort e kishin marrë fuqinë në dorë tani katundarët përkundra oxhaqeve dhe parive na e tregon bukur anekdota e Has Bulkut, të cilën e quajmë anekdotë, por nji anekdotë që tregon nji ngjarje të vërtetë.
Hasan Bulku ishte i fisit Koltrake, që në atë kohë banonin në Sinjë. Edhe këta shkonin keq e qenë vra me Kaloshët, kështu që u detyruan të shpërngulen.…

Lexo më shumë

Me rastin e 75 vjetorit të rënies
Dëshmorët e Sofraçanit

Jpeg

Sofraçani si shumë fshatra të Dibrës gjatë një shekulli 1844-1944 është djegur katër herë. Popullsia është masakruar, vrarë e plaçkitur bashkë me atë pak pasuri që kishte grumbulluar në breza.
1- Më 1844 në luftën kundër Hajredin Pashës u vranë disa luftëtarë nga Sofraçani. Fshati u rrënua, u dogj e u kthye në gërmadhë.
2-Në vitin 1899 Turqia pasi sulmoi e shkatërroi gjithçka mori 18 robër për t’i dërguar në Jemen siç thotë edhe kënga:
“Kre për kre me t’vramit e vet,
ka marrë burra tetëmbëdhjet,
e n’Jemen i paska tret…” 1)
Kënga bën fjalë për luftën e Sofraçanit nën udhëheqjen e Jakup Canit kundër rekrutimit të ushtarëve për t’i çuar në luftën e Jemenit.Në…

Lexo më shumë
1 48 49 50 51 52 83