Shënime për një qytetar të thjeshtë të qytetit tim…
Dhe një dokument i rrallë -1946
Ata ishin dy vëllezër, Musai dhe Abazi, me rrënjë jetese shekullin XIX.
Musai la pasardhës Abdullain, Hatijen, Shemsiun, Ismailin dhe Verën…
Abazi la pasardhës Remen, Hajriun dhe Sulën…
Bedrika, bashkëshorte e Musait dhe Terja, bashkëshorte e Abazit deri pas viteve ’60 kanë qenë qytetare të respektuara të Peshkopisë si motra…
Hajri Hoxha, kushëri i parë i Abdullait, në kujtimet e tij (në dorëshkrim) përcjell një pamje të gjerë të kohës dhe rrënjëve të gjakut të tyre në Dibër…
Ai shkruan: “Me qindra familje nga Dibra e Madhe u detyruan që më 1913 e deri në 1922 të linin vatanin e të gjenin mikpritjen tek vëllezërit e tyre në Shqipëri vëllezër që hapën portat e tyre me zemrën bujare me çfarë kishin: bukë e kripë e strehim duke mos u marrë as edhe një cent qira, familje që në muajt parë e shtronin bukën së bashku në sofrën e tyre.…
Lexo më shumë
Familja e tij mendohet të ketë ardhur nga Macukulli i Matit, për tu vendosur në rrethinat e qytetit të Dibrës së Madhe. Ky qytet, në atë kohë ishte një qendër e rëndësishme diturie, zejtarie dhe me toka mjaft pjellore në rrethinat e tij. Të gjitha këto ishin arësye të mjafta, për të marrë vendimin e stacionimit të familjes Bajra në këto troje.…
Profesor Qazim Xhelili u lind në Dibër në vitin 1941. Pasi mbaroi me rezultate të shkëlqyera shkollën pedagogjike, punoi për disa vjet si mësues në rrethin e Dibrës.
Në ata vite të trazuar që lame pas, ku gjithçka tollavitej në vorbulla ankthi dhe depresioni kolektiv, të paktë ishin ata që me modelin e sjelljes së tyre lanë gjurmë të mira dhe do të përkujtohen me mall e dashuri nga të gjithë ata që i njohën dhe përfituan nga shërbimet e tyre.
S’më bindet dora të shkruaj për ikjen n’amshim të shokut tim të vegjëlisë, të rinisë dhe të gjithë jetës, Nehatit tonë të dashtun! Na hidhërove shumë, na pikëllove me këtë ikje të beftë e të papritur! Ti që gjithnjë je shquar për karakter të fortë dhe korrektësi në marrëdhënie me njerëzit, Ti që i ke dashur kaq shumë Grevën dhe njerëzit, të gjithë pa dallim, nga Greva në Reç dhe nga Reçi në Peshkopi e nga Peshkopia në Tiranë e Durrës, në ditën e fundit “na preve në besë”!…
Atij i pëlqen ta thërrasin Rushit Radomira dhe pse mbiemri i tij i vërtetë është Ferati. Jo se nuk është fis me emër, përkundrazi. Stërgjyshi i tij, Emin Ferati, ka qenë një nga ato burra që i dolën zot vatanit. As gjakun dhe jetën nuk e kurseu për këtë kauzë të madhe. U vra nga serbët në Ceren të Kalasë së Dodës dhe emri i tij është i përmendur krahas dhjetra dëshmorëve të tjerë.…
Enjihni ADIVIE LAZRIN?
Do të dëshiroja të udhëtoja në çdo cep të botës, por do të desha të jetoja vetëm në Shqipëri. Ka qenë zgjedhja ime edhe kur bashkëmoshatarët e mi dhe jo vetëm rendën të largoheshin nga ky vend. Natyrisht Shqipëria është më e varfër pa ata, por unë nuk do ta bëja dot.
Beshir Laçin ishte njeri i rrallë dhe i veçantë, njeri i drejtë dhe i ndershëm, vizionar dhe i përkushtuar, modest dhe human. Jam i sigurt se sikur politikanët dhe pushtetarët tanë të kishin cilësitë, vlerat dhe virtytet e Beshir Laçit, atëherë socializmi nuk do të kishte qënë diktaturë dhe demokracia e sotme nuk do të ishte kështu siç është anarshi