Një bisedë e ngrohtë me profesor Bajram Xhafën

“I ke bâ Atdheut nji shërbim mjaft të madh zojë, por sigurisht që nuk mund ta kuptoni tani këtë gjë. Jam i bindur se pas 10 a 15 vitesh do ta kuptoni mirë dhe ju çfarë pune keni bâ duke mos i përkitur direkt fushës për të cilën keni shkruar. Unë jam krenar për ju”.

Nga Ervina Toptani

Libri im i parë “Esad Toptani dhe shqiptarët në vështrimin europian” u botua në korrik 2017.…

Lexo më shumë

Unë nuk isha në varrimin e babait tim*

Kur iku në përjetësi Sami ShehuIa kam lexuar shpirtin derdhur në vargje…

 Ia kam parë gazin dhe harenë kur udhëtoi nga Melburni në Athinë thjesht për të pi një kafe në shtëpinë time e për të më uruar për martesën e djalit.
Nuk ishte vetëm. Ishte edhe e ëma, Kumria, Kumrie Lahi siç e njoha për herë të parë në vitin 1954, bashkë, në një klasë në shkollën shtatëvjeçare të Peshkopisë, Kumrie Shehu…
Ishte një nder që mu bë…
Nuk ma bënë as gjaku im…
Pas tyre, pas Kumries dhe Mirandës, ishte Sami Shehu…
Desha ta them një fjalë të mençur për Samiun, mësuesin e fshatit tim, bashkëpunëtor në shumë veprimtari.

Lexo më shumë

‘Bacë’ Baftjar Zajmi i Dohoshishtit të Dibrës

Një nga njerëzit më interesantë që njoha në Veri, një njeri që do të dëshiroja të më dilte diku papritur dhe ta ftoja për një kafe.

Nga Petro Mejdi

Një imazh
Imazhi i tij më ka mbetun i patretun në kujtesën time, a thua se jam ndarë dje prej tij dhe jo para 41 vjetësh. Ai ishte një njeri kompleks, një karakter i veçantë, në të ndërthureshin konservatorizmi, patriarkalizmi, mençuria, pasioni për leximin, sidomos të librave historikë, kapriçoja, fanatiku, shpirti revoltues ndaj padrejtësisë.…

Lexo më shumë

Neki Osmani, mësuesi i Grazhdanit

Nga Osman Xhili

Ai lindi në Grazhdan të Dibrës më 15 prill të vitit 1942.Ishin vite të vështira, lufte dhe urie, por fëmija i vogël u mëkua me dashurinë për familjen, për dijen dhe patriotizmin.I jati, Veseli, për shumë vite shërbeu si xhandar në administratën e Zogut. 7 prilli i vitit 1939 e gjeti si roje në burgun e Tiranës. Bashkë me lirimin e të burgosurve iku dhe Veseli, duke u larguar përfundimisht nga puna.…

Lexo më shumë

Eh, ç’më kujtove veliun e furrës, or mec

Veliu ishte humori i viteve të mia të fëmijërisë. Të “miat” them edhe unë, kur ata ishin jo vetëm të fëmijëve por edhe të rriturve, burrave me një pashë mustaqe. Thashë “të miat” sepse ne ma shumë ia linim e të mëdhenjtë gajaseshin së qeshuri kur ai na ndiqte derisa të na e linte “peçin”.
E ne, në një stafetë njeri pas tjetrit, vazhdonim t’ia linim e ai vazhdonte të na ndiqte…
Peçi, për ata që nuk e gjejnë as në fjalorin e madh të gjuhës shqipe (se nuk e ka) është një lojë popullore në Dibër, lojë e fëmijëve, të rinjve dhe të rejave.…

Lexo më shumë

Për librin poetik të Basir Bushkashit ”Nëpër valë malli”.

Nga MEVLUD BUCI

Duke lexuar në vite krijimtarinë poetike të poetit matjan e mbarëkombëtar, Basir Bushkashi, hetojmë me kënaqësi sesi rritet e bleron kjo krijimtari, nga libri në libër.Trinomi shpirt-vlerë-dashuri shfaqet edhe në librin e fundit, të gjashtëmbëdhjetë, botuar në këtë fillim viti, 2022. Basiri dallohet për një verb të frymëzuar, realist, të thjeshtë, komunikues, të urtë, ai shfaqet në dashamirësinë e tij dhe me lirikën e vet edhe si ëndërrimtar, gjurmues e ngulmues, që fjala të ketë peshën e vet artistike.…

Lexo më shumë

Poezia e dhimbjes njerëzore në pesë libra të Demir Rusit

Artistja e Popullit Margarita Xhepa i jep çmimin e parë për poezinë “Sa shpejt ikin vitet”

Nga Halil RAMA

Nëse në librin e parë me titullin sinjifikativ “Djali që bleu vdekjen”, sipas recensentit Namik Selmani, “Mbetet në gjithë sipërfaqen shkronjore dhimbja, mbetet drama, mbeten viktimat dhe fajtorët e një tragjedie që quhet kurbet i paligjshëm. Mbetet emocioni i rrëfimit…”, në vëllimet me poezi “Ura e fjalës”; “Mos ik të lutem”; “Anja”; “Mos perëndo o dielli im” është trashëgimia e bukur që mund të gjesh në gjuhën shqipe”.…

Lexo më shumë

Nazmiu, shtatore diturie te ish nxënësit e tij

Nga Selman Mëziu

Ishte ditë e nxehtë gushti. Në udhën që kalon pranë shkollës tetë vjeçare Fushë Muhurr kishte një shtresë pluhuri. Lëvizjet ishin të kursyera. Sa kaq udha vërtet mori një shkëlqim, ju shtua bukuria. Ndodhin zbukurime të tilla. Ju kujtoi se ndodhin rrallë në këto vite. Oborri i shkollës ishte i shkretuem. Rrethuar me trina prej binarësh me pamje joshëse.…

Lexo më shumë

ÇSHENJTËRIMI

Tregim alegorik

Nga Xhafer Martini

Në një katund njerëzit shkonin dhe faleshin tek një trung lisi. Nuk i binte kujt ndërmend për të ndërtuar xhami se puna, sipas tyre, bëhej njësoj. Vetëm një burri kjo gjë nuk i dukej për së mbari. Të falesh pranë një druri, sipas tij, do të thoshte se i besoje atij druri dhe drurëve të tjerë, shkurt, i besoje çdo sendi të natyrës, çka ishte një mëkat i madh.…

Lexo më shumë

Diga që ndan dhe shkatërron

Nga NAZMI KOÇI

KUR BËRA THIRRJEN “PO DIBRËS! JO SKAVICËS!
Kur dymbëdhjetë vjet të shkuara e përcolla për ta bërë bashkë vikamën që më buronte nga shpirti “PO DIBRËS! JO SKAVICËS!” në një thirrje intelektuale që Dibra, siç thoshte enciklopedisti popullor Murat Koltraka, “Lenie Luginën e Drinit të Zi të bukur e të begatë siç e ka krijuar Zoti”, ishim pak: Bujari, Aliu, Murati, Xhemali, Linda, Argëtimi, Hakiu…
Të ndrojtur, herë – herë me një gjysmë të shkruari, sepse zë nuk na hapte kush ekraneve shërbëtorë të pushtetit.
Lexo më shumë
1 2 3