Haki Pahumi lindi më 1915, në një familje të varfër qytetare të Dibrës Madhe. Fëmijëria e trishtë dhe e zymtë, nëna ndërroi jetë në moshë të re, duke lënë dy jetima të mitur, Hakiun pesë dhe Nazmiun tre vjeç. Abdullai, babai, mori djemtë dhe erdhi në Maqellarë, në familjen e Zabit Demës, daja i Hakiut. Për pak kohë familja u transferua përfundimisht në Vojnikë.…
Lexo më shumëKategori: HISTORI
Masakra e Çidhnës (1466)
![](http://rrugaearberit.com/news/wp-content/uploads/2018/09/F.1-Drejtimet-e-forcave-osmane-per-marrjen-e-Çidhnes.jpg)
Pozicionimi i forcave osmane
Foto 4 Forcat osmane perballe Kalase dhe Shehut te Thate
Foto 5. Kepi i Xhitetit, porta hyrese per ne Çidhen
Në historinë e veprimeve luftarake që orditë osmane kanë kryer në teritorin shqiptar, ajo në Çidhën, e gushtit 1466, përbën pasqyrën më të qartë të barbarive të kryer mbi njerëzit në të gjithë Ballkanin. Studiues të shumtë i janë qasur kësaj ngjarjeje dhe përmasat e saj sot janë bërë objekt diskutimesh shkencore.…
“FERRA E PASHËS”
![](http://rrugaearberit.com/news/wp-content/uploads/2018/04/Babi-ne-fotografi-DSCF0276-1.jpg)
Plaku Zenel Dika, kishte ardhë enkas nga Luznia në Sinë, për të marrë pjesë në përurimin e “Muzeut të Kastriotëve”. Edhe pse i kishte tetëdhjetë vjet kokërr në kokërr, mbahej ende i fortë. Trupi i tij i rreshkur, pak i imët, dukej si dru thane që nuk thyhet kollai. Koka e bardhë nën qeleshe, ishte plot mend dhe të paplakura. Ishte një dibran tipik nga karakteri, burrëria dhe muhabeti.…
Lexo më shumëGjurmë lashtësie në Çidhën
![](http://rrugaearberit.com/news/wp-content/uploads/2018/07/Kalaja-e-Cidhnes.jpg)
Çidhna, kjo njësi territoriale dhe etno-kulturore, gjeografikisht shtrihet në Dibër të Poshtme, në luginën e Drinit të ZI, në veri dhe veriperëndim të qytetit të Peshkopisë. Si territor përfshin një hapësirë relativisht të gjerë që fillon që nga Zhuri i Pllajut në kufi me Matin dhe maja e Runjës së Lurës, duke përfshirë këtu edhe bjeshkët e Pllajut e të Xharxhishtit, që shtrihen në anën perëndimore të Drinit të Zi dhe arrin deri në rrëzë të Korabit, përfshirë këtu edhe bjeshkën e Gramës, në anën lindore të Drinit.…
Lexo më shumëMehmet pashë Deralla në kujtimet e një gjenerali
Jeta e njeriut është si një përrua malor që zbret në kapërdredhjet e ngushta të shtratit formuar prej tij, përgjatë një relievi të përthyeshëm. Ndërsa e një patrioti të madh si Mehmet pashë Deralla, jeta i ngjan një lumi ujëshumë me shumë ujëvara, lakore, bërryle e shtrat gjerë, ku prurjet e tij lëvizin plotë kapriço.
Në librin e tij me kujtime gjeneral Vinçenco Murikio krahas përshtypjeve të udhëtimeve nëpër Shqipëri, analizon situatën politike, gjendjen ekonomike, anarshinë shoqërore të asaj kohe, hedh dritë mbi embrionin e krijimit të shtetit të ri shqiptar dhe takimet me disa patriotë të mëdhenj shqiptarë si Ismail Qemalin, Mehdi Frashërin, Luigj Gurakuqin, Prenk Bib-Dodën, Abdi bei Toptani, Fezi Alizoti etj.…
DO TË ELIMINOHESHIN NË KAMPE SHFAROSËSE…
Duke lexuar ngjarjet e qershorit 1948 tronditemi nga torturat dhe nga reprezaljet që ka bërë regjimi komunist në fillimet e vendosjes së pushtetit komunist në Shqipëri. Dihet se regjimi komunist ishte i egër, i pamëshirë dhe kishte në planet e tij shfarosjen e njerëzve gjoja “tradhtarë”, “kundërshtarë” të tij. Si në gjithë Shqipërinë edhe në Dibër u bënë arrestime të mëdha dhe të shumta për të eliminuar të gjithë njerëzit që mendohej se ishin të rrezikshëm, dhe që origjina dhe mendimi i tyre ishte e kundërt me regjimin.…
Lexo më shumëMustafa Shehu, një zemër që skaliti me zjarr emrin e tij në histori
![](http://rrugaearberit.com/news/wp-content/uploads/2018/04/mustafa-shehu.jpg)
Kujtesë dhe mirënjohje për Mustafa Shehun e Zerqanit, në 228-vjetorin e lindjes, shembullin e mirë të krenarisë kombëtare.
Kujtesa dhe vlerësimi i figarave si Mustafa Shehu i Zerqanit është një detyrim qytetar dhe patriotik, është një konsideratë që rrit predispozitën e angazhimit dhe instalon në ndërgjegjen e kohës sensorë të ndjeshëm të krenarisë. Ishin ata, të cilët me mish e me shpirt, ndërtuan dhe nderuan, u përkushtuan dhe realizuan, dhanë gjithçka kishin më të mirën nga vetja e tyre, jo vetëm për të vënë emrin në panteonin e nderimeve, por edhe për të shkruar një faqe në histori, për të dëshmuar ekzistencën, për të përmbushur misionin e tyre.…
Shqiponja dibrane
![](http://rrugaearberit.com/news/wp-content/uploads/2018/04/rukie-roshi.jpg)
Kur nis të shkruaj për dëshmorë, ashtu si dhe shokë të tjerë, nuk e kam lehtë. Më mbulojnë emocione. Më bie stilolapsi nga dora. E përfytyroj dëshmorin që hidhet në sulm si luan dhe bie me lavdi në fushën e nderit. Dhe sytë më mbeten te ai, te shpirti luftarak i tij. Njëherazi krenohem. Kjo ndjenjë njerëzore më ndryshon gjendjen shpirtërore.…
Lexo më shumëRasim Teodori, një emër në përmendoren e kujtesës së atdhedashurisë
![](http://rrugaearberit.com/news/wp-content/uploads/2017/09/rasim-teodori.png)
Rasim Teodori
Nga Halil Teodori
E shkuara është rruga nëpër të cilën ka rendur fati ynë, është ajo e shkuar, ato vështirësi, ato përpjekje vetëmohuese, ai angazhim dhe ajo ndjenjë e lartë patriotizmi, e cila detyron sot mirënjohje dhe vlerësim prej secilit. Është kjo epope, kjo faqe e historisë së popullit shqiptar, që meriton vëmendje dhe rivlerësim, trajtim dhe konsideratë. Sepse çdo moment sakrifice dhe lavdie është skalitur me shkronja zjarri dhe gjaku.…
Lexo më shumëMe rastin e 17 janarit, 550 vjetorit të vdekjes të Skënderbeut
![](http://rrugaearberit.com/news/wp-content/uploads/2018/03/Muzeu-i-Sines.jpg)
… Lexo më shumëPër mendimin tim, nuk ka rëndësi në se Gjergj Kastrioti lindi në Mat, në Dibër, në Has, në Krujë a gjetkë. E rëndësishme është se ai qe, në radhë të parë, një shqiptar i madh, pastaj një dibran i madh, a matjan i madh, a hasjan i madh, a krutan i madh.
Skënderbeu, nga 26 beteja të mëdha që ka zhvilluar kundër ushtrisë më të madhe e më të egër të kohës, turqve osmanlinj, 19 beteja i ka zhvilluar në Dibër.