Rruga nga Rrësheni nëpërmjet Kurbneshit drejt Lurës kalon në reliev sa piktoresk e mbresëlënës, aq dhe të thyer dhe të vështirë. Udha është e paasfaltuar, por gjithsesi e mirëmbajtur, falë dhe stinës së verës pa shira e rrebeshe. Pas një maloreje të lodhshme para nesh u shfaq një pllajë kullote mbresëlënëse, një kullotë e mrekullueshme futur në rrënjë të maleve si një xhep i stërmadh.…
Lexo më shumë
Një ndër fshatrat kryesor të Kalasë Dodës është fshati Ceren, nga jam edhe unë. Ky fshat del në dokumentet e regjistrimeve osmane të vitit 1571. Si është i shkruar në osmanisht nuk e di, por në përkthimin e vitit 1973 që ka bërë Selami Pulaha është Ceren. Në regjistrimet nga 1923 -1939 është Ceren. Por prindërit e gjyshërit tonë nuk i thonin Ceren por Caren (jo me “e” ,por me “a”).…
Lexo më shumë
Dicitura e fotos: Ministrja e Arsimit dhe Shkences, Lindita Nikolla, mes mësuesve të shkollës së Radomirës, nëntor 2017.
Krahina e Kalasë Dodës, me pozicionin e saj gjeostrategjik shumë të rëndësishëm nga ku sigurohet lidhja më e shkurtër dhe më e lehtë midis Ultësirës bregdetare e Luginës së Drinit të Zi me Kosovën e Pellgun e Pollogut, me kullotat alpine nga më të mirat në të gjithë zonën e Ballkanit Perëndimor, ku me sukses, banorët e kësaj krahine, që në lashtësi, kanë mbarshtruar delen rudë, duke siguruar një jetë ekonomike më të mirë në krahasim me krahinat tjera, ka krijuar një shtrat etneokulturor që krahas dukurive të përbashkëta kombëtare e makrokrahinore, kanë spikatur edhe disa veçori dalluese jo vetëm në zakone e tradita dhe në mënyrën e jetesës, por edhe në zhvillimin e dijeve e shkollës duke e përcaktuar Kalanë e Dodës një krahinë etnologjike elitare në të gjithë zonën verilindore të vendit tonë
DISA VEÇORI TË ZHVILLIMIT TË DIJEVE
E SHKOLLËS NË KALA TË DODËS.…
Lexo më shumë
I ka kaluar të nëntëdhjetat. Varka e jetës së tij mbushur me një jetë përkushtimi atdhetar udhëton drejt shekullit.
Qetë, qetë, me diellin në zenit.
Ka një kujtesë që e lakmoj. Jam i sigurt se kur të lexoni emër për emër shokët e tij në betejat për çlirimin e Shqipërisë nga pushtuesit nazi-fashistë, pjesëmarrës aktiv në Luftën e Madhe Antifashiste Shqiptare, do ta lakmoni e nderoni më shumë se unë.…
Lexo më shumë
Sa herë më merr malli për Dibrën, për njerëz e për vende që kanë hyrë për të mbetur përgjithmonë në shpirtin tim, shfletoj arkivin tim fotografik, skanuar nga filma bardh e zi që më kanë mbetur tash më se gjysmë shekulli.
Ndjej kënaqësi, ndjej mall e dashuri.
Kësaj here u ndala në një fotografi fiksuar diku në male… Një njeri me mushkën përdore ngarkuar me arka një mbi një në të dy anët e samarit.…
Prof. dr. Bashkim Lleshi
Nga ana gjeologjike Rajoni i Grykës së Vogël bën pjesë në pjesën jug perëndimore të zonës tektonike të Korabit. Në ndërtimin gjeologjik të kësaj pjese marrin pjesë shkëmbinj terrigjenë dhe karbonatikë nga moshat më të vjetra të Permo-Triasit deri tek depozitimet e reja kuaternnare.
Depozitimet e Permit të përhapura në zonën Kovashicë, Zogje, Shtushaj, Mazhicë e më në veri përfaqësohen nga ranorë, konglomerate dhe rreshpe argjilosilicore të zeza të përhapura kryesisht në zonën e Kovashicës.…
Lexo më shumëBulqiza para vitit 1942 kishte dy lagje Kola dhe Dëriçe, pjesë të fshatit Vajkal. Më 1945 u hap një dhomë mësimi me 4 klasë, e cila shërbeu edhe për kursin kundër analfabetizmit. Më 1953, pesë vjet pas hapjes së minierës, filloi shkolla 7-vjeçare pa shkëputje nga puna, kryesisht për punëtorët e minierës, me një mësues. Më 1955 u ndërtua shkolla me 4 dhoma mësimi,u hap rruga për shkollën 7-vjeçare me shkëputje nga puna, rreth 100 nxënës, ku jepnin mësim 8 mësues.(B.Lami…
Lexo më shumë
Sokol Shtrezi as që e kishte menduar ndonjëherë, se do t’i futej një sipërmarrje të tillë apo do të ndiqte rrugën e biznesit. Bashkë me dy vëllezërit e tjerë, Gëzimin dhe Xhevahirin, ishin rritur me shumë varfëri, në fshatin e Kovashicës, në Shupenzë. Teksa ndiqte shkollën e mesme në komunën e tij, mësonte shumë mirë dhe “raskazet“ e rusishtes, duke marrë vlerësime maksimale nga mësuesi i kësaj lënde, Jashar Demiri.…
Lexo më shumë
Rasim Teodori
Nga Halil Teodori
E shkuara është rruga nëpër të cilën ka rendur fati ynë, është ajo e shkuar, ato vështirësi, ato përpjekje vetëmohuese, ai angazhim dhe ajo ndjenjë e lartë patriotizmi, e cila detyron sot mirënjohje dhe vlerësim prej secilit. Është kjo epope, kjo faqe e historisë së popullit shqiptar, që meriton vëmendje dhe rivlerësim, trajtim dhe konsideratë. Sepse çdo moment sakrifice dhe lavdie është skalitur me shkronja zjarri dhe gjaku.…
Lexo më shumë
… Lexo më shumëPër mendimin tim, nuk ka rëndësi në se Gjergj Kastrioti lindi në Mat, në Dibër, në Has, në Krujë a gjetkë. E rëndësishme është se ai qe, në radhë të parë, një shqiptar i madh, pastaj një dibran i madh, a matjan i madh, a hasjan i madh, a krutan i madh.
Skënderbeu, nga 26 beteja të mëdha që ka zhvilluar kundër ushtrisë më të madhe e më të egër të kohës, turqve osmanlinj, 19 beteja i ka zhvilluar në Dibër.