Sopoti, fshat i zonës së Zerqanit – Dibër është i njohur për bukuri të rralla. Në krye ngrihet shpatmali Shkozë, i veshur i gjithi me drurë. Poshtë zgjatet një brez i tërë arrash shumëvjeçare. Mu në rrëzë të malit burojnë tri gurra, që i japin jetë gjithë fshatit. Livadhet përreth gjelbërojnë deri vonë në vjeshtë. As borën nuk e mbajnë. E, prandaj edhe në dimër aty sheh tufa zogjsh, si rosa, pata etj.…
Lexo më shumëMuaj: Qershor 2018
Nga Peshkopia në Fushë Lurë, rrugës nga Grykë Noka
Kisha ikur për disa ditë nga Tirana për të eksploruar një pjesë të Shqipërisë që ende nuk e kisha vizituar. Kështu që u nisa nga Peshkopia për në Fushë Lurë.
Kjo zonë e vendit është padyshim e mrekullueshme, por unë nuk po udhëtoja si turist dhe, meqë kisha kohë të kufizuar, nuk mund të qëndroja askund për shumë gjatë.
Duhet ta them që në fillim se kjo histori ka ndodhur në një kohë kur shumë pak të huaj vizitonin zonat e largëta të Shqipërisë, por gjithashtu duhet të them që personalisht nuk u ndjeva kurrë i kërcënuar dhe nuk pata probleme.…
Ruzhdi Lata, modeli ku besimi bashkëjeton me punën
Kryetari i komunës të Dibrës së Madhe, i nderuari Ruzhdi Lata, po punon në zyrën e tij të punës, në një ditë të zakonshme. Zyrtarë të shumtë hyjnë e dalin aty, me letra dhe dokumente në duar, pyesin, konsultohen, firmosin e vulosin dokumente e më pas largohen. Kryetari sapo ka fituar një mandat të dytë në krye të komunës, duke marrë besimin e popullit.…
Lexo më shumë“DY SHTATAT” E JETËS SIME…
Atë vit jeta ime fillonte me “Dy njëshat” e një viti që gjëmonte në luftë dhe me “dy njëshat” e një muaji mbushur me lule, 11 Maj 1941…
Në “Dy njëshat” që erdhën, 11 vjeç (1952), jepja provimet e para të jetës sime, provime që do të mbyllnin ciklin e parë të hapave të mia drejt dijes, mbarimin e shkollës fillore në fshatin Brezhdan të Dibrës, një fshat i madh, me “treqind shtëpi” siç e quanin, fshat tokat e begata të të cilit zbrisnin brezareve drejt Drinit ku mësova të notoj…
Midis “dy njëshave” dhe “dy dyshave”, më 8 maj 1957, vura emrin në një shkrim faqes të një gazete të kohës.…
PESHA E FJALËS
Dritan Qoku ka lindur në Kërçishtë të Epërm të Dibrës më 30 qershor të vitin 1975. Pasi kreu arsimin fillor dhe të mesëm në vendlindje, përfundoi edhe studimet e larta në Fakultetin e Shkencave të natyrës, Tiranë. Ai sot është i martuar dhe ka dy fëmijë. Një aksident në vitin 2011, e detyroi të ulej në karrige me rrota, gjë që ndoshta e shtyu në rrugën e krijimtarisë aritstike.…
Lexo më shumëAtëherë ishim vetëm 15 vjeç
Ish nxënës i Shkollës Pedagogjike
Tek po rrija atë mëngjes të 23 marsit pranë dritares së shtëpisë sime shihja se si fjollat e borës, jashtë fluturonin e silleshin vërdallë në ajër, në oborr dhe ashtu palë-palë binin në tokë.
Nuk kaloi më shumë se një gjysmë ore dhe ata ashtu duke rënë mbi njëra-tjetrën e zbardhën vendin, ia ndërruan pamjen natyrës, e veshën të gjithën në të bardhë.…
Izet Dema, portreti i një njeriu që banorët e thërrasin “Doktor”
Familja Dema, kontributi atdhetar
Shumëkush do të donte ta kishte të vetën historinë e familjes së nderuar Dema. Rrënjët e saj shtrihen e marrin jetë në thellësi të shekujve, bile doktor Izeti ka bërë një pemë të familjes, të cilën e mban në murin e studios së tij. Ka shumë e shumë breza më parë, ku çdo brez u shqua për dhuntitë, vlerat, këmbënguljen dhe ndjenjën e patriotizmit, në shkallën e tij më të lartë, por si pikënisje të këtij mbiemri, ata i referohen Met Demës.…
Lexo më shumëVera Laçi, duke u stërvitur soliste, u bë mjeshtre e artit dibran
Nuk ka fjalë të përshkruhet se sa e vështirë është të këndohet në skena me mijëra artdashës, sidomos kur ke përpara publik të edukuar ndër breza për domethënien e vlerave të mirëfillta artistike. Për çudi, artistja jonë popullore Vera Laçi, nuk u lëkund nga shikimet e publikut edhe si e vogël, sepse talenti dhe krenaria i qëndronin vazhdimisht pranë. Përmes tekstit të shkrimtarit, melodisë së muzicientit dhe zërit të saj cilësor, u krijua trinomi i quajtur këngë e pastër popullore, e cila dominoi thellë në emocionet e popullit, të cilit krenarinë ia shtoi në çdo kohë.…
Lexo më shumëTiku që çdo ditë mbledh dibranët!
Të mbledhësh dibranët në ditët e sotme nuk është shumë e lehtë, sidomos në këtë kohë, për të mos thënë e vështirë, sepse situatat e ndryshme kanë bërë që njerëzit të lëvizin anekënd botës.
Mijëra dibranë ndodhen larg vendlindjes, duke ndërtuar një jetë më të mirë, por pa e harruar kurrë vendin ku u lindën dhe u rritën. A ju mungon këtyre njerëzve Dibra?…
100 vjet shkolla e Allajbegisë
Festa e shkollës në Allajbegi të Maqellarës u kthye në një manifestim të bukur popullor. Në lëndinën para shkollës, erdhën banorët e fshatit të veshur mirë e pastër, lanë punët e përditshme e bashkë me fëmijët atë ditë ia kushtuan shkollës së tyre. 14 maji për shkollën qe i veçantë, shëndriste më shumë mes atij ambienti të bukur, rrethuar me gjelbërim e lule.…
Lexo më shumë