Nga Abdurahim Ashiku
Ike mik, ike…
Të kisha mik, më kishe mik…
Ike Murat Koltraka…
Ike…
Pse kështu mik?
Burrë i Dibrës…
Mik i të gjithëve,
Mik i maleve
Sa lind e perëndon?
Kalorës i artit,
kulturës,
sportit,
arsimit,
fjalës së urtë,
kuvendit,
batutës… ?
Pse mik?
Pse ike?
Pse kaq shumë,
dhimbje më solle?-
Oh medet!!!
Medet për ty,
për fëmijët e tu,
për shokët,
miqtë…
sa shumë shokë,
sa shumë miq,
për ty qajnë,
për ty vajtojnë…
Grushtet mbushin,
Me lot që vlon,
prush që djeg
Oh sa u dhemb!…
Unë përpiqem të shkruaj për njerëzit, kur janë gjallë e shëndoshë, por për ty nuk munda. Kërkoj ndjesë, miku dhe kolegu im, ndaj dua që nëpërmjet këtyre pak rreshtave të shpreh një mirënjohje, jo vetëm timen, por dhe të shumë miqve të tjerë për ato vlera, që tregove në jetë. Nuk le shumë pasuri pas, siç nuk lënë në përgjithësi njerëzit e ditur, por na le një pasuri të një lloji tjetër, shumëfish më me vlera se ajo e para, qe konvertohet në lekë dhe në euro.…
“Dashamirësia dhe ëmbëlsia me familjarët, fëmijët, miqtë dhe shokët, ishin mesazhet më të bukura të Besnikut, të cilat i shprehu deri në fundin e jetës së tij.”
