BULQIZA NDËRTOI SHQIPËRINË, POR AJO E HARROI ATË

 

Një historian i huaj shkroi se “Po të digjej Stambolli Dibra e ngre nga themelet, por po të digjet Dibra Stambolli kthen kokën pas …”

Kështu ka ndodhë edhe me Bulqizën, masivin më të madh kromëmbajtës që bashkë me Batrën (një trung kromi) i jepte Shqipërisë një milionë tonë krom në vit, por Shqipëria nuk i dha asnjë kacidhe që jeta atje, jetë mbi flori, tu jepte banorëve të saj zhvillimin më të begatë në vend.

Lexo më shumë

Letërkëmbime nga larg me Moikom Zeqon

I nderuar Abdurahim Ashiku,

Mora letrën Tuaj, të gjatë e të përmallur. Ju falënderoj me gjithë shpirt. E kuptova menjëherë se ç’ju ka shtyrë në shqetësimin Tuaj, që frymë merrte në çdo germë të shkruar. Më vjen mirë që ajo që kam shkruar unë për Himarën Ju ka bërë përshtypje. Por shumë interesante hanë ngjarjet, që më tregon dhe sidomos ato që më përshkruan për Lurën.

Lexo më shumë

Lura, kjo Hirushe e harruar…

Rruga nga Rrësheni nëpërmjet Kurbneshit drejt Lurës kalon në reliev sa piktoresk e mbresëlënës, aq dhe të thyer dhe të vështirë. Udha është e paasfaltuar, por gjithsesi e mirëmbajtur, falë dhe stinës së verës pa shira e rrebeshe. Pas një maloreje të lodhshme para nesh u shfaq një pllajë kullote mbresëlënëse, një kullotë e mrekullueshme futur në rrënjë të maleve si një xhep i stërmadh.…

Lexo më shumë

Profilet e inxhinierëve që ndërtuan Shqipërinë

Njeriu në jetën e tij njeh mjaft njerëz të tjerë. Këta janë patjetër familjarët, shokët e fëmijërisë, të shkollës, rinisë etj. Një vend të rëndësishëm zënë patjetër shokët dhe kolegët e punës. Në këtë libër kam përshkruar jetën dhe punën e 50 kolegëve të mi ndër vite. Në fakt, në libër janë 51, sepse njërin, z.Izet Dibra, për vetë kohën, është i vetmi që nuk e kam e kam njohur.…

Lexo më shumë

Shiu që të kthen në kohë, në vitet e rinisë

Foto: A. Ashiku

Mua nuk e di pse sot më çoi në Prat të Selishtës për tu ndalë tek Pusi i Kurt Bodinit, për të zbrit thellë kovën e drunjtë prej pishe arneni e për të nxjerrë ujin e ftohtë. Nuk e di pse Kurti në një vend ku kishte kaq burime uji (një burim poshtë shtëpisë së tij, anës rrugës thuhej se është më i miri për kurimin e veshkave), kishte hap pus dhe e përdorte për të gjitha nevojat e shtëpisë.

Lexo më shumë

Arif Vladi, zëri i këngëve lapidare

Arif Vladi lindi më 3 shtator të vitit 1956 në Lurë ku kreu shkollën fillore, për të vazhduar Liceun Artistik “Jordan Misja” dhe Akademinë e Arteve – dega kanto (1980). Si nxënës i klasës së gjashtë, u ngjit për herë të parë në skenë, në festivalet e zonës, për të vazhduar pa shkëputje në të gjitha festivalet folklorike të Rrethit, ndërsa kënga e parë e kënduar nga ai para publikut ishte “Djemtë e Lumës, hiç s’kanë dert”.…

Lexo më shumë

CEREN, NJË SHPJEGIM RRETH EMRIT

 

Një ndër fshatrat kryesor të Kalasë Dodës është fshati Ceren, nga jam edhe unë. Ky fshat del në dokumentet e regjistrimeve osmane të vitit 1571. Si është i shkruar në osmanisht nuk e di, por në përkthimin e vitit 1973 që ka bërë Selami Pulaha është Ceren. Në regjistrimet nga 1923 -1939 është Ceren. Por prindërit e gjyshërit tonë nuk i thonin Ceren por Caren (jo me “e” ,por me “a”).…

Lexo më shumë

Dritë jete – një libër nga Mevlud Buci

Mevlud Buci,poet,publicist,analis,fabulist,gjurmues i pareshtur i shpirtit kolektiv popullor përmes fjalës së mençur,autor i 25 librave të zhanreve dhe fuqive estetike në rritje,vjen së fundmi me librin e ri,të strukturuar dhe konturuar në kapituj të ndryshëm,duke marrë në fokus,njerëz,vlera,të cilat ,duhet thënë, në mendjen dhe penën e tij, gjejnë një rrezatim të ri.Kjo së pari,sepse pena e Bucit zhdërvjellohet dhe lëviz në këtë zhdërvjelltësi përmes intonimit të sinqertë,duke u ndalur në bukuritë e shpirtit njerëzor,bukuri që gjendet më së shumti në rrjedhat e thjeshta të jetës njerëzore ,jo tek postet ministrore.…

Lexo më shumë

Shkolla e parë shqipe në Kala të Dodës, mbartëse e traditave shekullore të dijes e shkollimit

Dicitura e fotos: Ministrja e Arsimit dhe Shkences, Lindita Nikolla, mes mësuesve të shkollës së Radomirës, nëntor 2017.

Krahina e Kalasë Dodës, me pozicionin e saj gjeostrategjik shumë të rëndësishëm nga ku sigurohet lidhja më e shkurtër dhe më e lehtë midis Ultësirës bregdetare e Luginës së Drinit të Zi me Kosovën e Pellgun e Pollogut, me kullotat alpine nga më të mirat në të gjithë zonën e Ballkanit Perëndimor, ku me sukses, banorët e kësaj krahine, që në lashtësi, kanë mbarshtruar delen rudë, duke siguruar një jetë ekonomike më të mirë në krahasim me krahinat tjera, ka krijuar një shtrat etneokulturor që krahas dukurive të përbashkëta kombëtare e makrokrahinore, kanë spikatur edhe disa veçori dalluese jo vetëm në zakone e tradita dhe në mënyrën e jetesës, por edhe në zhvillimin e dijeve e shkollës duke e përcaktuar Kalanë e Dodës një krahinë etnologjike elitare në të gjithë zonën verilindore të vendit tonë

DISA VEÇORI TË ZHVILLIMIT TË DIJEVE

E SHKOLLËS NË KALA TË DODËS.…

Lexo më shumë

A do t’ia hiqni Dibrës simbolin komunist Hero i Punës Socialiste?

Të dy si një pendë qeshë vënë në zgjedhë nga dreqi me të birin janë hedhur në sulm për të ç’bërë historinë, atë histori të shkruar me gjak partizanësh dhe djersë popullore si asnjëherë në ekzistencën e shqiptarëve, si gjak e gjini, si komb e qëndrueshmëri.

Tash 26 vjet, si në atë skeçin “Hap sirtarë e mbyll sirtarë” luajtur me përsosmëri artistike nga Aleko i Korçës, nxjerrin e hedhin fletë të zverdhura  mediave të shkruara e fluturake në rishikim të kohës së diktaturës.…

Lexo më shumë
1 126 127 128 129 130 158